Przedstawię
Wam książkę otwierającą serię czterech thrillerów Simona Becketta pt. Chemia śmierci (ostatnio pisałam o drugiej z serii pt. Zapisane w kościach).
David Hunter przyjeżdża do Manham — niewielkiego
miasteczka na prowincji, by objąć posadę lekarza ogólnego. Dlaczego to robi,
skoro jest najlepszym w kraju specjalistą z antropologii sądowej? Okazuje się,
że stracił żonę i córkę w wypadku, którego sprawcą był pijany
kierowca. Hunter chce uciec od wspomnień, od poprzedniej pracy, w której na co
dzień miał do czynienia ze zmarłymi. Nie chciał za ich sprawą rozmyślać o tym,
że jego najbliżsi, jeszcze nie tak dawno pełni życia i radości, teraz są niczym
jego denaci.
Lekarz pracuje już trzy lata w
miejscowości, która jest najspokojniejszym miejscem na Ziemi. Wydawać by się
mogło, że zaszył się w niej już na dobre. Jednak pewnego dnia dzieci natrafiają
w lesie na zwłoki młodej kobiety. Była pisarką, która zamieszkała tu, by móc w
spokoju tworzyć. Kiedy wychodzi na jaw, że Hunter jest antropologiem sądowym,
policja oczekuje od niego pomocy w śledztwie. Po początkowym zdystansowaniu
wobec sprawy, Hunter zdaje sobie sprawę, że tak naprawdę badanie śladów zbrodni
wyrytych na kościach zmarłych i tropienie morderców jest jego pasją, że tylko
ta praca nadaje jego życiu sens. Podejmuje się zatem współpracy z policją. Jednak
w przeciągu kilku dni giną kolejne kobiety. Wszystko wskazuje na to, że
morderca ma poważne problemy psychiczne: wybiera swoje ofiary podrzucając im
martwe zwierzęta, zabija kobiety po trzech dniach przetrzymywania i
torturowania.
Dla Huntera sprawa odnalezienia
mordercy będzie miała też wymiar osobisty, ponieważ trzecią porwaną kobietą
jest młoda nauczycielka — jego sympatia, z którą od niedawna się spotyka. Sytuacja
jest dramatyczna: mijają dwa dni, a policja nadal nie wie kim jest zabójca.
Dziewczynie zostało kilka godzin życia. Hunter jest pewien, że morderca jest mieszkańcem
Manham i jest powszechnie znaną osobą. Pojawia się w międzyczasie kolejne
odkrycie: policja znajduje zwłoki mężczyzny, który nie żyje od co najmniej 4
lat. Czy to morderstwo powiązane jest w jakiś sposób z aktualnymi?
Podejrzanych — jak to u Becketta — cała
plejada. Cień podejrzenia rzucany jest
raz na jednego mieszkańca, po to, by za chwilę oskarżyć zupełnie kogoś innego,
aż w końcu ludzie posądzają samego Huntera!
Moim zdaniem druga część, czyli Zapisane w kościach jest jednak bardziej
intrygująca, ponieważ intensywniej odczuwa się narastający nastrój grozy, ale
też dlatego, że o wiele trudniej było wytypować morderców niż w Chemii śmierci. Poza tym było więcej
zwrotów akcji, a epilog przyprawiał wręcz o kołatanie serca :) Wydaje mi się,
że w tej części czytelnik w roli detektywa nie będzie miał aż tak
skomplikowanego zadania jak w drugiej. Podsumowując, autor zasługuje na
uznanie, ponieważ rzadko kiedy zdarza się, by kontynuacja była lepsza. Zabieram
się zatem za trójkę. Niebawem Szepty
zmarłych...
4 komentarze :
książka jest po prostu świetna, polecam z pełną odpowiedzialnością....
biedrona
Zgadzam się:)Jestem zaskoczona, że książki są tak dobre. Aż dziw bierze, że nazwisko tego pisarza nie obiło mi się o uszy:)
Oj... Zaciekawiłaś ;) Wiem, co teraz będę czytała :)
Cała seria jest niezwykle wciągająca, radzę w czasie czytania tylko nic nie jeść, bo opisy zwłok i ich rozkład jest bardzo realistyczny:)
Prześlij komentarz